Gezegenler, Güneş etrafında dönme hareketi yaparlar ve bu hareketleri sırasında yörüngeler üzerinde dönerler. Bu hareketler sırasında, gezegenlerin mekanik enerjileri vardır ve bu enerji, gezegenlerin kütlesine ve hızlarına göre hesaplanır.
Mekanik enerji, bir cismin hareketli olduğu durumlarda sahip olduğu enerjidir. Bir gezegenin yörüngesi üzerinde dönme hareketi sırasında, gezegenin mekanik enerjisi, kütlesine göre hesaplanır. Örneğin, bir gezegenin kütlesi daha büyükse, mekanik enerjisi de daha yüksek olacaktır. Gezegenin yörüngesi üzerinde dönme hareketi sırasında, gezegenin hızı da önemlidir. Bir gezegenin hızı daha yüksekse, mekanik enerjisi de daha yüksek olacaktır.
Güneş etrafında dönme hareketi sırasında ise, gezegenin mekanik enerjisi yörüngesinin yarıçapına göre hesaplanır. Yörüngenin yarıçapı arttıkça, gezegenin mekanik enerjisi azalır. Bu, Newton kanunlarına göre doğal bir sonuçtur. Gezegenin yörüngesi üzerinde dönme hareketi sırasında, gezegenin hızı azalır ve bu da gezegenin mekanik enerjisinin azalmasına neden olur. Aynı şekilde, Güneş etrafında dönme hareketi sırasında da, gezegenin hızı azalır ve bu da gezegenin mekanik enerjisinin azalmasına neden olur.
Bu azalma, gezegenlerin yörüngelerinin yarıçapı arttıkça meydana gelir. Örneğin, Merkürün yörüngesi, Güneşe en yakın olan gezegen olmasına rağmen, yörüngesinin yarıçapı diğer gezegenlerden daha küçüktür. Bu nedenle, Merkürün mekanik enerjisi diğer gezegenlerden daha yüksektir. Aynı şekilde, Plüton’un yörüngesi de diğer gezegenlerden daha büyüktür ve bu nedenle Plüton’un mekanik enerjisi diğer gezegenlerden daha düşüktür.
Sonuç olarak, gezegenlerin yörüngelerinin yarıçapı arttıkça mekanik enerjilerindeki azalma, Newton kanunlarının bir sonucudur.
